Voorste kruisband afgescheurd

Een verhaal vooral ‘via de bril van ervaringsdeskundige’

Ik hoop vooral dat ik iemand kan helpen door mijn verhaal te delen

In de nacht van vrijdag op zaterdag 26 februari 2022 reed ik met mijn jongste zoon richting Oostenrijk, wat een feest! De eerste dagen hebben we ook volop genoten van de week ervoor gevallen sneeuw en de nu strakblauwe luchten. Het skiën ging fantastisch, ’s ochtends vroeg op pad, want het eerste spoortje in de net geprepareerde pistes maken is het allermooist. Op de woensdagmiddag, dag 4, hadden we behoorlijk wat kilometers in de benen en dat was ook best te voelen. We besloten huiswaarts te keren. Tijdens één van de laatste afdalingen om terug te kunnen keren naar het hotel, ging ik ‘lullig’ onderuit en PANG ik voelde het knappen in m’n knie. T., mijn zoon was al beneden, ik toch nog een beetje opgekrabbeld en voelde direct een zwabberknie, zijwaarts roetsjen ging wel enigszins totdat ik hem in beeld kreeg. Hij had zo’n pistescooter geregeld en ik werd erop gehesen en afgevoerd. Vervolgens met de taxi naar de dienstdoende arts ter plaatse. Röntgenfoto’s wezen al een afgescheurde voorste kruisband uit en de “Lachman test” en “Schuiflade test” waren overduidelijk positief. Brace aangemeten, krukken, pijnstillers en trombosespuiten mee en terug naar het hotel.

Direct gevraagd of ik wel naar huis mocht rijden. Dit mocht (verzekeringstechnisch en uiteraard vanwege veiligheidsredenen) indien ik zonder krukken zou kunnen lopen. Donderdag uiteraard direct geoefend zonder krukken en vrijdag zelf naar huis kunnen rijden.

Ik ben oefentherapeut en dacht te weten hoe ik mijzelf kon/kan behandelen. Daarentegen zie ik een cliënt pas in mijn praktijk na de eerste fase (2 tot 6 weken) rust.

Hoe moeilijk is dat, rust houden en wat is rust eigenlijk? Als eerste moet ik er wel vooraf bij vertellen dat ik veel sport en in die zin redelijk fit ben. Op die zelfde woensdag al in de wachtkamer bij de arts, zittend geoefend met voetbewegingen en direct mijn knie strekken. Ik weet dat als je dit niet zo snel mogelijk gaat proberen, dat alleen maar lastiger gaat worden.

Donderdag, dag 2, ondanks dat de knie behoorlijk gezwollen is, valt de pijn nog steeds enorm mee (dat kan anders zijn). ’s Nachts had ik alleen met rekverband erom heen geslapen. ’s Ochtends eerst weer de voetbewegingen en testen in welke mate ik de knie kon buigen en strekken. Strekken nog steeds volledig en vanuit volledig gestrekt kon ik ‘m bij benadering 50 graden buigen. In de loop van de dag de krukken weg gedaan en alleen met de brace gelopen. Ook kleine trapjes nemen lukt met voetje bij sluiten en achterstevoren de trap af.

Note: voor iedereen is de blessure toch weer anders, het allerbelangrijkst is bewust voelen wat jouw lijf aan kan!

’s Avonds bek af, vroeg naar bed om de volgende dag naar huis te gaan rijden. Dit was een ‘killer’rit, maar gelukt, yesss! De brace hielp fantastisch om mijn knie in de juiste positie te houden. ’s Avonds thuis uiteraard weer kleine oefeningen gedaan.

Zaterdag, dag 3, ongemerkt oefen ik de hele dag met mijn knie, al was het alleen maar om te kijken wat al mogelijk is. Meer gewicht erop tijdens lopen (met brace), verder buigen zonder brace en oefenen met aanspannen van m’n bovenbeenspier ( Quadriceps), best spannend in het begin en het voelt als pudding.

Zondagochtend, dag 4, bij het wakker worden voelt mijn knie als nieuw, rust doet echt goed. Helaas met bewegen, toch niet nieuw. Zondag is m’n min of meer vast dag om naar de sportschool te gaan, dus weer in de brace gehesen en ‘on my way’. Heerlijk, alles gaat prima, alleen ‘dat been’ maar even niet oefenen.

Maandag, dag 5, naar de huisarts, de arts in Oostenrijk had een MRI voorgeschreven, daar was de huisarts het mee eens. Op deze dag is de zwelling een heel eind afgenomen.

Dinsdag, dag 6, eerste werkdag in mijn praktijk was ook geen probleem. Dit was voor mij ook de laatste dag om zo’n trombosespuit in mijn buik te zetten. Blij toe, 6 blauwe plekken op m’n buik rijker (hoort erbij vanwege de bloedverdunning).

Woensdag, dag 7, het gaat echt goed en het is supermooi weer, in m’n pauze een half uur gewandeld met brace aan, buiten. Dat bleek ’s avonds niet zo’n handige keus te zijn geweest, weer meer zwelling.

Donderdag, dag 8, gister was een goede les, vandaag alleen m’n oefeningetjes doen naast ’s ochtends ook weer gefitnest te hebben, mobiliteit en beetje aanspannen bovenbeenspieren tussen het werk door.

Vrijdag, dag 9, ik ben die brace inmiddels al spuugzat en oefen in m’n eigen praktijk met lopen zonder dat ding, yessss gaat ook zonder door m’n knie te zakken.

Zaterdag, dag 10, ’s ochtends heb ik de routine een schoonmaakrondje door m’n huis te doen. Dit lukt ook zonder brace, ik voel me eigenlijk wel een beetje trots.

Zondag, dag 10, ’s ochtends vroeg de MRI bij het MRI centrum in Rotterdam, super dat ze op deze dag open zijn! Daarna door naar de sportschool, weer een ‘fullbody’program en nu dat been ook een beetje aanpakken. Binnenzijde en buitenzijde van de benen oefenen, de knie blijft door de brace toch gefixeerd en gaat prima, daarna ook bilspieren, geen probleem alleen de Hamstrings lukken nog niet. Ik kan niet wachten totdat ik de voorkant (Quadriceps) kan gaan trainen. Dat mag op z’n vroegst pas na 2 weken als dit lukt zonder “blessure”pijn en zonder zwelling.

Mijn doel: eerst conservatief spierkracht vergroten binnen 3 maanden, is deze onvoldoende toegenomen en m’n knie nog instabiel, kan een operatie altijd nog. Volgend jaar weer skiën!